Përdorimi i gjerë i automjeteve filloi pas Luftës së Parë Botërore në zonat urbane. Makinat ishin relativisht të shpejta dhe të rrezikshme nga ajo kohe, megjithatë ende nuk kishte asnjë formë të detyrueshme të sigurimit të makinave kudo në botë. Kjo do të thoshte që viktimat e dëmtuara rrallë do të merrnin ndonjë kompensim në një aksident dhe shoferët shpesh përballeshin me shpenzime të konsiderueshme për dëmtimin e makinës dhe pronës së tyre.

Një skemë e detyrueshme e sigurimit të makinave u prezantua së pari në Mbretërinë e Bashkuar me Ligjin e Trafikut Rrugor 1930. Kjo siguroi që të gjithë pronarët e automjeteve dhe shoferët duhej të siguroheshin për përgjegjësinë e tyre për lëndime ose vdekje për palë të treta ndërsa automjeti i tyre po përdorej  në  publik. Gjermania miratoi legjislacionin e ngjashëm në vitin 1939, i quajtur “Akti për Zbatimin e Sigurimit të Detyrueshëm për Pronarët e Automjeteve Motorike”